Historie

Op 2 mei 1970 voltrok zich een aangrijpende tragedie boven de wateren van het Caribisch gebied. Een door de ALM gecharterde DC9-30 van Overseas National Airlines werd door noodlottige weersomstandigheden en een slinkende brandstofvoorraad gedwongen een noodlanding te maken in zee, tussen St. Maarten en St. Croix. Van de 69 inzittenden vonden 23 mensen de dood, onder wie stewardess Margareth Abraham, wier naam voortleeft in het plein voor de vertrek- en aankomsthal op Hato.

Dat 46 passagiers deze ramp overleefden, was te danken aan de toevallige aanwezigheid van de Amerikaanse marine, een schrijnende herinnering aan het nijpende gebrek aan georganiseerde reddingsdiensten in het Caribische gebied. In die tijd waren er slechts twee reddingsorganisaties actief: de US Coast Guard (USCG) en SARFA in de Bahama’s. De overige eilanden, waaronder de ABC-eilanden, beschikten over geen enkele vorm van georganiseerde maritieme redding.

Deze tekortkoming leidde ertoe dat de toenmalige minister van Verkeer en Vervoer van de Nederlandse Antillen, sleepbootkapitein Leo Change, op 1 oktober 1970 het initiatief nam tot de oprichting van een Opsporings- en Reddingscommissie (SAR). Echter, door politieke tegenstand en bureaucratische obstakels zou het nog tot 5 mei 1976 duren voordat de daadwerkelijke oprichting van een volwaardige reddingsorganisatie, de Citizens Rescue Organisation of the Netherlands Antilles (CITRO), een feit werd. Een van de grootste drijfveren achter dit initiatief was mede-oprichter J.M. Kooijman.

Het concept van CITRO bestond al vijf jaar op Curaçao, maar werd in het voorjaar van 1981 voor het eerst op Bonaire geïntroduceerd door de heer J. Kooijman, de voorzitter en oprichter van de organisatie op Curaçao. Na verschillende besprekingen met de bevoegde overheidsinstanties en andere betrokkenen langs de waterkant van Bonaire, werd CITRO Bonaire officieel opgericht op 21 augustus 1981 tijdens een organisatorische bijeenkomst, gehouden in Capt. Don´s Habitat.

Hoewel CITRO Bonaire nog maar een paar maanden actief was, slaagde de organisatie er al in om een stabiele en goed functionerende structuur op te zetten. Het team bestond uit meer dan 50 vrijwilligers, en er was toegang tot verschillende  boten, waaronder de loodsboot van de overheid. Samen werkten zij onvermoeibaar om de veiligheid van zowel inwoners als bezoekers van Bonaire te waarborgen.

Echter, na bijna twee decennia van onmiskenbare inzet en toewijding, werd CITRO Bonaire in het jaar 2000 gedwongen om zijn activiteiten te beëindigen. Een schrijnend tekort aan financiële middelen maakte het onmogelijk om de noodzakelijke middelen en ondersteuning te blijven bieden die de organisatie en haar vrijwilligers zo nodig hadden. Dit markeerde een droevig hoofdstuk in de geschiedenis van CITRO Bonaire, een organisatie die zoveel levens had geholpen en de gemeenschap had gediend. Het was een pijnlijke beslissing voor allen die betrokken waren, maar de herinnering aan hun onvermoeibare inzet en de impact die ze hadden, blijft voor altijd in de harten van de mensen van Bonaire.

Ruim twee decennia later, op 30 mei 2023 werd een nieuwe mijlpaal bereikt met de oprichting van Citizens Rescue Organization Bonaire (CITRO Bonaire). Dit langverwachte initiatief vervulde een dringende noodzaak: Bonaire, een eiland dat de afgelopen decennia geen eigen maritieme reddingscapaciteit had, kreeg eindelijk de bescherming die het zo hard nodig had.

De oprichting van CITRO Bonaire is niet slechts een juridische formaliteit, maar een krachtig symbool van gemeenschap, verantwoordelijkheid en veiligheid. Met een explosieve groei in toerisme en toenemende maritieme activiteiten is de noodzaak voor een gespecialiseerde reddingsorganisatie urgenter dan ooit. De onvoorspelbare en soms verraderlijke wateren rondom het eiland brengen zowel bewoners als toeristen in gevaar, en een snelle en efficiënte respons op noodgevallen is dan van levensbelang.
CITRO Bonaire zet zich niet alleen in voor actieve reddingsoperaties, maar richt zich ook op preventieve maatregelen om ongelukken te voorkomen. Door bewustwording te vergroten, risico’s te minimaliseren en te allen tijde paraat te staan, verzekert de organisatie dat de wateren rond Bonaire veiliger worden voor iedereen.